Weer een update!

Hee hee!

Weer twee weekjes die voorbij zijn gevlogen! Ik heb weer een heleboel leuke dingen mogen meemaken. Als eerste is de jongste eindelijk wat meer gewend geraakt aan een zesde persoon in het huis. Hij had er tot twee weken geleden redelijk wat moeite mee, wat vooral voor hem als voor mij vermoeiend was. De woorden ‘go away Manon’ en ‘leave me alone Manon’ waren woorden die dagelijks voorbij kwamen, maar dit nam ik niet persoonlijk op. Ik heb van een aantal andere au pairs gehoord dat hun host kinderen daar ook last van hebben, maar niet iedereen kon dat van zich af zetten. Ik had er echter niet echt moeite mee. Ik begrijp goed dat een tweejarig kind liever heeft dat z’n moeder/vader hem naar bed brengt dan een meisje wat opeens in huis woont. Dit is echter van de ene op de andere dag overgegaan in ‘here’s Manon!’. Hij begroet me nu vriendelijk en vraagt me zelfs waar ik heen ga als ik mijn jas aantrek.
Verder heb ik de laatste tijd meer tijd met de jongens besteed. Ik merkte dat ik mezelf vaak opsloot op mijn kamer als ik vrije tijd had en een boek las of een serie keek, maar de laatste twee weken heb ik veel op de trampoline gelegen, gevoetbald en verhaaltjes gelezen (ook in mijn vrije tijd). De kids waarderen het heel erg en ik merk dat de band daardoor ook beter wordt. Ik denk dat ik vooral nog moest wennen aan het leven in een ander land, andere cultuur en in een andere taal dat ik me daardoor iets meer afzonderde. Op dat moment paste dat bij wat ik nodig had, maar ik ben wel blij dat ik nu die omschakeling heb gemaakt.

In de afgelopen twee weken ben ik naar twee musicals geweest. De eerste was ‘Rock of Ages’ met Filippa. Als ik eerlijk ben ging ik hier vrij onwetend in, ik wist alleen dat er rocknummers gezongen zouden worden. Maar het was wel heel leuk om te zien! Ik heb echt genoten. Een week later stond ‘Shrek the Musical’ op de planning, maar niet met een au pair, maar mijn oudste host kid! We zijn samen met de trein naar de stad gegaan, hebben wat lekkers gekocht en hebben toen de musical gekeken. Ik vond hem erg leuk en grappig en J. vond hem ook erg leuk! Ik was best nerveus, want hij had lang geen musical meer gezien en het was best een spontane actie om aan mijn gastmoeder te vragen of ik J. mee mocht nemen. Maar mijn gastmoeder vond het goed en ik ben blij dat ik het gevraagd heb.

In het weekend van 20 en 21 oktober ben ik naar Belfast gegaan voor de tweede keer. Na mijn vorige tripje naar Belfast had ik eigenlijk spijt dat we niet naar de Giant’s Causeway waren gegaan en ook het Titanic Museum had ik graag nog willen zien. De week na mijn eerste tripje kwam ik twee au pairs tegen die ik al eerder had ontmoet en zij vertelden mij dat ze dat weekend dus zouden gaan. Ik vroeg: wat willen jullie zien? En deze twee dingen waren de eerste dingen die ze noemden. Ik kon niet anders dan meegaan, toch?
Achteraf heb ik er zeker geen spijt van dat ik mee ben gegaan. We waren met z’n vieren: Kyla (Amerikaanse), Monique (Nieuw-Zeelandse) en Sarah (Duitse). De eerste dag hebben we een hop-on-hop-off tour gedaan door de stad. Ik had het meeste al gezien in het centrum zelf, dus dit was de perfecte manier om ook de omgeving rondom de stad te bekijken. Aan het eind van de middag zijn we uitgestapt bij het Titanic Museum. Achteraf hadden we maar een uur om daar binnen rond te kijken, terwijl de gemiddelde bezoektijd 2 uur is. Dus we hadden veel te weinig tijd, dat was vrij jammer. Maar het was gaaf om te zien en indrukwekkend ook!
De tweede dag hebben we een tour gedaan naar onder andere de Giant’s Causeway. De tourguide stopte ook op andere plekken, onder andere bij een mooi kasteel. Deze dag was echt super gaaf! Het was heel mooi en ik ben heel blij dat ik terug ben gegaan om dit nog te bekijken!

Afgelopen weekend ben ik drie dagen naar Derry (Londonderry) geweest met Nagore, Leticia, Miriam, Laura, Coni (allemaal Spaans) en Héloïse (Frans). Het was super koud! De stad zelf was niet heel bijzonder mooi, overal lag rommel op straat en je had constant het gevoel dat je in het verkeerde deel van de stad was, maar het uitzicht over de stad was wel heel mooi. Onze airbnb lag op een uur lopen van de stad, wat ik op zich niet erg vond, want dit gaf ons de gelegenheid om ook de natuur te zien en het uitzicht over de stad. Op sommige momenten is het lastig om met zo’n grote groep een stad te bezoeken, want 7 is eigenlijk te veel voor zo’n reisje, maar het brengt ook veel gezelligheid met zich mee en daar heb ik van genoten. De terugweg duurde maar liefst 6 uur, dus ik was blij dat ik thuis was haha.

Ik heb foto’s geüpload in de twee mapjes die ik eerder al gemaakt had. De foto’s van Dublin en omgeving heb ik toegevoegd aan ‘County Dublin’. De foto’s van mijn tweede weekendje Belfast heb ik toegevoegd aan ‘Weekendje Belfast’. De nieuwste foto’s staan onderaan. Bij elke foto heb ik de datum staan, dus zo kan je zien welke nieuw zijn. Voor de foto’s van Derry heb ik een nieuwe map gemaakt.

Ik probeer mijn verhalen vrij kort te houden, want anders wordt het wel een heel lang verhaal. Als je ergens meer over wil weten, laat gerust een reactie achter! Dan kan ik daar de volgende keer wat dieper op in gaan :).

Kusjes,
Manon

Zes weken achter de boeg, gelukkig nog een heleboel te gaan

Hola!

Weer een blog over de afgelopen twee weken waarin ik wederom niet stil heb gezeten!
Ik ben nu ondertussen vier weken aan het sporten bij de Gaelic for Mothers and Others denk ik. Ik vind het echt ontzettend leuk om te doen en ik ben ook wel van plan om dit gedurende mijn resterende periode te blijven doen hier. Ik hoorde afgelopen week dat twee andere au pairs ook aan gaan sluiten, dus daar ben ik best benieuwd naar. Wat betreft de regels en het inzicht in de sport ga ik met grote stappen vooruit, maar mijn conditie is na al die jaren toch ver te zoeken. Misschien moet ik daar maar wat extra aandacht in stoppen haha.

Verder ben ik nu twee keer naar mijn Spaans cursus geweest. Ik ben heel blij dat ik ervoor gekozen heb om echte lessen te nemen, want nu leer ik het ook spreken. Mijn Spaanse vrienden zorgen er ook wel voor dat ik het ook blijf oefenen ;) en ik kreeg gister zelfs een compliment dat m’n accent zo goed is. Best trots op mezelf, ik doe m’n best.
De inhoud van de lessen is vrij basic. We zitten met ongeveer 16 mensen in de cursus en 11 daarvan zijn 50+ denk ik. Daardoor ligt het tempo denk ik ietsje lager dan ik gewend ben van de taallessen op de middelbare school. Maar veel herhaling kan ook weer geen kwaad, denk ik dan. Ik vind de Spaanse lessen heel leuk om te doen, en ik zou heel graag een tweede vreemde taal vloeiend willen spreken, maar ik was even vergeten hoe oncomfortabel het is om een taal te leren. Over m’n Engels hoef ik niet meer echt na te denken, maar over m’n Spaans daarentegen ;).

De afgelopen tijd heb ik veel leuke activiteiten ondernomen en nog meer nieuwe au pairs ontmoet. Zo ben ik voor het eerst naar een ‘night club’ geweest hier. Het gekke is alleen dat ze hier ook avondeten serveren in nachtclubs. Misschien niet in allemaal, maar in deze in ieder geval wel. Daarom is het rond 8 uur ’s avonds ook al enorm druk met (vooral Spaanse en Zuid-Amerikaanse) mensen die letterlijk de hele avond dansen. Was verder enorm gezellig!
Ook ben ik voor de eerste keer naar de bioscoop geweest hier. De prijzen zijn vergelijkbaar met de prijzen in Nederland, dus daar werd ik niet per se heel gelukkig van. Ook ben ik deze week weer naar de markt in Dun Laoghaire geweest met een heleboel au pairs, waar dus kraampjes van alle landen in Europa staan (behalve van Nederland natuurlijk).
Afgelopen week was een erg drukke week. Ik moest een paar uur meer werken dan normaal en de rest van m’n dagen had ik vol gepland met leuke dingen. Zo ben ik maandag een wandeling gaan maken door de omgeving van Glenageary (wat ik dus nog nooit gedaan had) met een Tsjechische au pair. Dinsdag heb ik inkopen gedaan bij de Lidl met 2 andere au pairs en daarna ben ik naar de city centre gegaan om met 2 andere au pairs te lunchen. Woensdag heb ik de hele dag gewerkt en donderdag ook tot 15.30 uur. Donderdagavond ben ik naar de pub geweest met Filippa (Zweedse) om bij te praten over onze weekenden in Belfast (zij ging een week later dan ik) en om nieuwe plannen te maken voor activiteiten. Vrijdag ben ik met Nagore (Spaanse) naar Dundrum geweest omdat zij nog wat kleren nodig had en ’s avonds heb ik gebabysit. Het was heerlijk om even bij te komen en een filmpje te kijken op de bank. Ik heb zelfs Pietje Bell gekeken met mijn oudste host son. De Engelse ondertiteling was niet altijd correct, maar hij vond het leuk en dat is het belangrijkste. Zaterdag regende het de hele dag, dus ben ik verschillende coffeeshops in gevlucht met steeds verschillende au pairs en heb ik een bezoekje gebracht aan de winkel waar een au pair in het weekend werkt.

Gister was echt een perfecte dag. Ik stond redelijk vroeg op en ik werd heel vrolijk toen ik zag dat de zon scheen. Toen ben ik op weg gegaan naar Howth met Nagore, Coni (Spaanse), Filippa, Jessica (Zweedse) en Linda (Mexicaanse). Ik had veel goede verhalen gehoord, maar het was niks gelogen! Dublin blijft me verrassen met plekken zoals deze. Het was ontzettend mooi en de zon maakte het allemaal nog net iets beter. Ook heb ik in de verte voor het eerst een zeehond gezien! Ik had al vaker gehoord dat ze hier aan de kust regelmatig zitten, maar dit was de eerste keer dat ik er zelf een zag. Filippa en ik vonden het heel jammer dat we om 2 uur alweer weg moesten voor ons volgende avontuur, namelijk: paddle boaden! Maar hoe gaaf was dat. We waren ruim op tijd terug, dus hebben we nog ergens thee gedronken en onze bikini’s aangetrokken. Toen zijn we naar de haven gegaan, hebben onszelf in een wetsuit gehesen en gingen dapper het water in. Het was koud haha! Ik had verwacht dat het koud zou zijn, dus dat was niet erg. M’n voeten bevroren, maar na een tijdje voelde ik die niet meer. Dus was allemaal zo slecht nog niet haha. Ik moet zeggen dat ik vrij snel gewend was aan het staan op het bord en dat het vrij vertrouwd aanvoelde. Bij Lucía en Filippa was dat gelukkig ook zo, dus gingen we de haven uit, op weg naar de pier. Kris (onze instructeur) vroeg of we zeehonden wilde zien. Ik geloofde hem in het begin niet, want ik wist niet dat er in de haven van Dun Laoghaire ook zeehonden zaten, maar zodra we een stukje verder waren zag ik het eerste kopje boven komen. Dat was echt heel gaaf. Ze waren ook helemaal niet bang en kwamen best dichtbij! Toen zijn we naar de pier gepaddeld (ik ga proberen om hier een filmpje van te uploaden. UPDATE: kan geen filmpjes uploaden, alleen van youtube, dus als je geïnteresseerd bent stuur even een appje) en hier zijn we onderdoor gegaan op zoek naar nog meer zeehonden. Aan het eind werd het vrij donker en Lucía en Filippa waren al afgetaaid. Mijn paddle kwam klem te zitten tussen m’n bord en het dak dus ik was vrij bang om in het water te vallen (dichtbij de verzamelplek van de zeehonden, waardoor ik nog banger werd) dus liet ik me maar op m’n gat vallen en stond zo snel mogelijk weer op ;). Toen ik het eind bereikt had zag ik niet echt iets meer, wat jammer was, want ik hoorde de zeehonden ademen en in het water plonsen. Op dat moment was ik blij om weer om te draaien en weg te gaan, maar ik was super blij dat ik het gedaan had. Was ontzettend leuk!

Als laatste wil ik jullie alvast een sneak preview geven voor mijn komende blogs: ik heb een aantal musicals in het vooruitzicht, de eerste aankomende donderdag al; aankomend weekend staat weer een tripje naar Belfast op het programma om the Giants Causeway en het Titanic Museum nog te bekijken; het weekend erna ga ik hopelijk ook een tripje maken, maar of die door kan gaan is nog een beetje onzeker, de bestemming wordt Londonderry of Limerick; m’n eerste surftripje wordt ook een feit! 9 november gaat het gebeuren en als laatste ga ik in december voor 90% kans een tripje maken naar België. Ja, België haha. Ik weet niet waarom, maar iemand kwam met dat idee en waarom ook niet he?!

Liefs,
Manon

ps: elke keer voeg ik weer wat foto's toe aan mijn albums, maar hier krijg je volgens mij geen melding van

Maand 1 zit erop!

Hee!

Morgen zit ik hier alweer een maand, wat gaat de tijd snel! Voor mij voelt het alsof ik hier nog maar een week zit in bepaalde opzichten. Aan de andere kant voelt het ook alsof ik hier al maanden zit. Ik had namelijk niet verwacht dat ik zo snel gewend zou raken aan bepaalde dingen hier. Hier een opsomming van dingen waar ik snel aan gewend was, maar ook dingen waar ik nog steeds aan moet wennen en als laatste dingen die me opgevallen zijn en verschillen met Nederland.

Engels spreken
Dit heb ik in mijn vorige blog ook al genoemd, maar heeft me echt verbaasd hoe snel ik gewend raakte aan het spreken in Engels de hele dag. Het kost me geen moeite meer en natuurlijk is mijn woordenschat nog niet helemaal 100%, maar dat zal naar mate van tijd wel blijven verbeteren. Ik heb hier in de afgelopen tijd een heleboel vriendinnen gemaakt (wat me zo tot mijn volgende punt zal brengen) en de meeste van deze vriendinnen zijn Spaans. Hun Engels is over het algemeen wat slechter dan die van de meeste Nederlanders, dus wekelijks krijg ik te horen dat ze het zo fijn vinden dat ze een persoonlijke Engels lerares hebben. Toch fijn om te horen weer.

Vrienden maken en nieuwe mensen ontmoeten
Van tevoren maakte ik me lichtelijk zorgen of ik wel genoeg mensen zou ontmoeten, of ik ook echt vrienden zou maken en of ik mensen bij mijn in de buurt zou vinden. Zoals jullie wel konden lezen in mijn vorige blog en konden zien op mijn foto’s, is dit niet echt een probleem gebleken. Het ontmoeten van nieuwe mensen gaat hier heel gemakkelijk als je Facebook hebt. Er zijn voldoende groepen waar je lid van kunt worden met mensen die op zoek zijn naar andere au pairs om een drankje te doen of een andere omgeving te verkennen. Zodra je wat mensen hebt ontmoet, zullen zij je uitnodigen om met hun andere vrienden mee te gaan en dit maakt dat ik al zeker 30 au pairs heb ontmoet in de afgelopen maand. Natuurlijk had ik niet met alle au pairs een even goede klik, maar dat geeft ook niet. Ik heb nu een vast groepje mensen waar ik vrijwel dagelijks mee afspreek. De meeste wonen ook in de buurt van mijn huis (in de buurt betekent op maximaal 20 minuten met de DART-trein, maar ook een aantal wonen op loopafstand).

Reizen
Het is heel gemakkelijk als au pair om veel van de omgeving, maar ook van het land te zien. Er zijn organisaties die tripjes organiseren naar andere grote steden in het land, zoals Cork, Galway of Limerick. Ik ben zelf nog niet met een organisatie weg geweest, want ik kwam erachter dat het goedkoper kan als je zelf een reisje organiseert. Afgelopen weekend ben ik naar Belfast (Noord-Ierland, dus UK) geweest (foto’s volgen waarschijnlijk vanavond nog, anders morgen). Ik had voor het eerst een heel weekend vrij, dus hier wilde ik gebruik van maken door ook echt weg te gaan. Ik had drie Spaanse meiden gevonden die ook vrij waren en met me mee wilde, dus dat was erg prettig. De meeste au pairs zijn in de weekenden vrij of moeten soms oppassen en zijn vrij avontuurlijk ingesteld, daarom is het vaak makkelijk om mensen te vinden die met je mee willen. Er gaan zeker nog tripjes volgen in de toekomst, misschien in de herfstvakantie al!

Familie
Ik kan wel zeggen dat ik me thuis voel in mijn gastgezin. Natuurlijk gedraag ik me niet volledig zoals ik me thuis zou doen en houd ik meer rekening met de anderen, maar ze doen hun best om het ook voor mij zo prettig mogelijk te maken. De moeder in het gezin is vrij zakelijk, maar erg gestructureerd en van de afspraken. Als ik niet hoeft te werken, hoef ik ook niet te helpen. Over het algemeen vind ik dit heel prettig, want zelf ben ik ook wel gestructureerd en van de afspraken. Dit waardeer ik dus erg! Toch is het soms een beetje ongemakkelijk, als voorbeeld: mijn avondeten wordt voor me gemaakt en zelfs voor me opgeschept, tijdens het eten ben ik niet verantwoordelijk voor de kinderen en na afloop hoef ik alleen mijn eigen bord en bestek op te ruimen. Als ik wil helpen met het afruimen van de tafel zegt ze dat het niet nodig is en dat ze het zelf wel doet. Op dat soort momenten voel ik me soms wel schuldig. Ik bedoel: ik ben 21. Ik kan best mee helpen met de tafel afruimen, dat zou ik thuis ook doen… Maar verder is het fijn dat ze deze kenmerken heeft, want als ik iets aan haar vraag, kan ik ervan uit gaan dat het dezelfde dag ook gebeurd.
De vader in het gezin is meer van de praatjes. “Hi Manon, how are you?” is een vraag die ik elke keer krijg als ik hem zie (ook al ben ik maar 10 minuten weg geweest). Ook is hij heel geïnteresseerd in Nederland en wat mijn interesses zijn enzo. Wat dat betreft is hij wat informeler, wat een goede afwisseling is. Toch is hij ook heel behulpzaam, het duurt alleen soms een paar dagen langer. Ook niet erg in de meeste gevallen.
De oudste is erg op zichzelf. Hij kan zichzelf goed vermaken met een boek, een spel of met vriendjes. Als zijn vriendjes langskomen, heb je geen kind aan ze. Hij weet wat hij mag en wat hij niet mag en dat is wel heel prettig. Hij houdt van bakken en elke dinsdag kijken we samen ‘The Great Brittish Bake Off’ (de Britse variant van ‘Heel Holland Bakt’). Ook vindt hij het leuk om spelletjes te spelen. Daarnaast is hij heel beleefd. Als ik iets voor hem doe, dan bedankt hij me altijd en hij bedankt zijn moeder zelfs elke avond voor het avondeten. Ik voelde me meteen schuldig dat ik dat niet deed…
De middelste is ook aardig gewend aan mijn aanwezigheid. De nieuwigheid is er wel vanaf, maar nog steeds vindt hij het erg leuk dat ik er ben. Hij houdt ervan om met mij spelletjes te spelen, vraagt me regelmatig een boekje voor te lezen en of ik met hem op de trampoline wil (en het antwoord is altijd JA natuurlijk). Hij heeft soms wel last van agressieve buien, dat gebeurd vooral wanneer hij moe is. Hij is dit jaar begonnen met school, dus dat is best veel voor hem. Op deze dagen ben ik altijd blij als hij eenmaal slaapt, want normaal gesproken komt hij regelmatig uit zijn bed omdat hij niet kan slapen.
De jongste is een klein boefje. Spelen met andere kinderen gaat soms ontzettend goed, maar andere keren ook weer totaal niet. Hij heeft het wel moeilijk met het feit dat ik er altijd ben. “Go away, Manon” is een zin die favoriet is op het moment. Als ik alleen met hem ben, gaat het prima. Hij vraagt dan niet eens naar zijn ouders, maar als de ouders thuis zijn (zelfs als ik niet werk) merk ik dat hij het wel moeilijk vindt. Dit vat ik niet persoonlijk op, want ik weet dat het niet aan mij ligt. Toch is het wel vermoeiend voor zowel hem als voor mij. Ik hoop dat hij er snel aan went! Verder houdt hij van praten en versta ik hem nu bijna altijd meteen. Ook kan hij zichzelf enorm goed vermaken. Op een ochtend vorige week nam ik hem mee naar een ‘coffeeshop’ en terwijl ik mijn thee dronk, heeft hij wel 45 minuten met zijn treintjes gespeeld. Ik vond het haast zonde om hem weer mee te nemen, want hij was zo lekker aan het spelen. Hij is ook erg groot voor zijn leeftijd, waardoor ik regelmatig de vraag krijg hoe oud hij eigenlijk is.

Iedereen is beleefd
Eigenlijk verbaast het me al niet meer, maar de mensen in Ierland zijn veel vriendelijker en beleefder dan Nederlanders. Nu had ik al eerder gemerkt dat Nederlanders erg op zichzelf gericht zijn en vrij onbeleefd zijn tegenwoordig, maar toch viel het me op dat de mensen in Ierland niet zo zijn. Ze vragen veel sneller hoe het met je gaat, of je hulp nodig hebt en of ze iets voor je kunnen betekenen. Soms is het meer een formaliteit dan een oprechte vraag, maar vaak heb ik wel het idee dat ze oprecht geïnteresseerd zijn.

Tijden
Dit wil ik specificeren in twee onderdelen. Als eerste half 4. In Nederland is half 4 - 3.30 uur. In Ierland bedoelen mensen met ‘half 4’ - 4.30. Je kan je dus wel voorstellen dat ik in het begin toch twee keer na moest denken bij alle tijden die genoemd werden om ervoor te zorgen dat ik niet een uur te vroeg zou zijn…
Daarnaast heeft mijn familie de rare gewoonte om hun avondeten te eten te eten tussen half 4 en 4 uur. Dat is echt veel te vroeg haha. Soms, als ik niet werk, vraag ik of ze een bordje voor me apart houden zodat ik later kan eten. Als ik om 4 uur al avond eet, heb ik die avond niet per se honger, maar vooral de volgende ochtend word ik super vroeg wakker omdat ik honger heb. Maar echt ’s avonds rond 9 uur nog iets eten, lukt dan ook weer niet. Misschien zal ik er nooit aan wennen haha.

Eten in het algemeen
Ik moet nog steeds wennen aan het eten hier in het algemeen. Gelukkig eten ze hier wel redelijk veel brood en heeft mijn familie altijd brood in huis, maar het brood is lang zo goed niet als het Nederlandse brood. Hier eet ik dus vaker yoghurt met granola en blauwe bessen/druiven. Dat vind ik ook wel lekker, maar ik heb ook dingen geprobeerd (bijv. wheetabix voor degene die het kennen) en dat smaakt letterlijk naar een in melk doordronken boterham. Yak.

Links rijden
Als laatste het links rijden. Ik wist van tevoren dat iedereen hier links rijdt, maar toch vergis ik me soms nog. Dan wil ik bijvoorbeeld aan de bestuurderskant van de auto instappen, maar realiseer ik me dat het stuur natuurlijk aan de andere kant zit. Ook het links fietsen was best lastig om aan te wennen. Ik had in de tweede en derde week nog regelmatig dat ik de weg overstak als ik naar links wilde en dan bedacht ik me halverwege dat ik links moest fietsen i.p.v. rechts… Maar daar ben ik tegenwoordig wel aan gewend. Alleen de verkeersregels zijn me nog niet helemaal duidelijk en niemand kan ze me uitleggen. Ik vraag me af of ze het zelf wel weten…

Er zijn ongetwijfeld nog meer verschillen of overeenkomsten waar ik tegenaan ben gelopen, maar ik kan op dit moment niks meer bedenken en mijn blog is al lang genoeg haha. Twee dingen die ik nog wil vermelden:
1. Ik ga vanavond aan mijn eerste les Spaans beginnen. Ik heb ondertussen genoeg mensen ontmoet om mijn Spaans mee te oefenen, dus dat komt helemaal goed. Eigenlijk zou ik vorige week al beginnen, maar mijn docent zat nog in Georgië… Goede communicatie haha. Maar ik ben benieuwd!
2. Ik heb in mijn eerste blog volgens mij verteld dat ik ben begonnen met Gaelic football. Dit is een soort combinatie tussen voetbal, handbal en rugby. Het is vrij agressief als het goed gespeeld wordt. Ik ben twee weken geleden begonnen en afgelopen week heb ik mijn eerste wedstrijd al gespeeld! Ik zit in het team ‘Gaelic for mothers and others’. De meeste vrouwen zijn tussen de 30 en de 40 denk ik, maar er zijn nog een of twee andere au pairs. Ik heb de hele wedstrijd gespeeld, wat vrij eng was in het begin maar ik vond het echt heel leuk om te doen! Ik zal ook hiervan een foto toevoegen aan het album ‘Co. Dublin’.

Cheers!
Manon

Mijn eerste weken in Ierland

Hee!

Ondertussen ben ik gister twee weken bij mijn gastgezin, maar het voelt als twee maanden als ik eerlijk ben. Ik heb het tot nu toe erg naar mijn zin en ik heb al veel van de omgeving gezien.

Ik heb aan mijn host mom gevraagd of ik namen en foto's van de kinderen mocht gebruiken, maar hier heb ik nog geen duidelijk antwoord op gehad (vandaar dat het ook even duurde voordat ik mijn eerste blog ging schrijven). Het zit namelijk zo dat mijn host mom niet mag beslissen of het pleegkind waar ik voor zorg op foto's mag staan of niet, want dat moet zijn biologische moeder goedkeuren voordat foto's "online gaan". Vandaar dat ik heb besloten om niet nog langer te wachten en gewoon voorletters te gebruiken i.p.v. hele namen. Mocht het zo zijn dat ik alsnog goedkeuring krijg, dan horen jullie het.

Nog even wat algemene informatie voor degene die het nog niet meegekregen hebben:
Ik verblijf in een gastgezin met vader B, moeder H, oudste jongen J (11 jaar), middelste jongen S (5 jaar) en jongste jongen D (2 jaar).

Zondag 2 september
’s Ochtends vroeg opgestaan om richting Eindhoven Airport te gaan. Mijn koffers had ik al klaargezet, dus het was ontbijten en gaan! Wel spannend, hier had ik al die jaren naar uitgekeken. Eenmaal op het vliegveld heb ik nog wat gedronken met pap, mam en Ben en daarna was het toch tijd om naar de douane te gaan. Toen ik door de douane was bleek mijn vlucht 75 minuten vertraging te hebben, maar naast dat heb ik een prima reis gehad.
Toen ik Dublin aankwam werd ik eigenlijk meteen al gebeld door mijn host dad, om te vertellen dat hij en de middelste jongen aan de rechterkant van de uitgang stonden te wachten. Toen ik ze gevonden had, gingen we naar de auto en reden we naar huis. De oudste was op 1 september jarig, dus op 2 september werd zijn verjaardag gevierd met de opa, oma, andere oma, zus van moeder en haar kinderen, dus ik werd hartelijk verwelkomd door de hele familie. De familie bleef niet heel lang, rond 5 uur gingen ze weer naar huis. Toen heb ik een deel van mijn koffers uitgepakt, samen met de middelste, en rond een uur of 6 zijn we een rondje gaan fietsen door de buurt. Op dat moment realiseerde ik me pas dat niet alleen de auto's aan de linkerkant rijden, op de fiets moest ik natuurlijk ook links fietsen. Dat was wel even wennen, de verkeersregels weet ik nog steeds niet helemaal! Oh ja, en meteen al kennis gemaakt met het weer wat ik helaas wel vaker ga meemaken: regen.

Maandag 3 september
Deze dag heb ik met H. meegedraaid om kennis te maken met iedereen en alle plekken die ik in de komende maanden regelmatig ga bezoeken.
7.30 Opstaan en mezelf klaarmaken om de jongens naar school te brengen. De gastouders zullen deze maanden de jongens uit bed halen en zorgen dat ze klaar zijn voor school.
8.30 Klaar om naar school te gaan. Vandaag gingen we te voet. Het is ongeveer 20 minuutjes lopen, inclusief fietsen van de oudste en middelste weg zetten en naar de klas brengen. School start om 8.50.
8.50 H. heeft me 2 favoriete plekjes van de jongste laten zien, want elke ochtend gaan ze ergens met hem heen. Als eerste gingen we naar het park, wat trouwens erg mooi is, en daarna liet ze me de bibliotheek zien. De bibliotheek is erg groot, heeft vijf verdiepingen en een hele verdieping vol kinderboeken. Eens in de maand is er ook een 'baby book club', waar ik met de jongste heen zal gaan.
11.00 Terug naar huis om lunch te maken voor de jongste.
11.40 Naar school om de middelste op te halen. Hij heeft de eerste twee weken maar t/m 12 uur les, omdat het zijn eerste schooldagen zijn. De oudste komt zelf naar huis om 14.30.
12.20 Terug thuis. De jongste op bed gelegd voor zijn middagdutje en nog een spelletje gedaan en even buiten gespeeld met de middelste.
15.00 Even tijd voor mezelf. De rest van mijn koffer uitgepakt en alles een plekje gegeven.
16.00 Avondeten (Ja, om 4 uur ja. Soms is het zelfs half 4!). Na het avondeten mijn cadeautjes gegeven die ik mee had gebracht voor de jongens. Gelukkig vonden ze ze erg leuk.
De rest van de avond niet veel meer gedaan. Nog wat tijd voor mezelf gehad en een rondje gaan wandelen. De andere dagen zal ik niet zo uitgebreid beschrijven, want alle werkdagen zien er een beetje hetzelfde uit qua bezigheden en tijden.

Dinsdag 4 september
Nog een dagje meedraaien met H. Nadat we de oudste twee op school hebben afgezet, zijn we weer richting het park gegaan. H. had met een vriendin afgesproken, daarom heb ik de kans genomen om wat meer van Dún Laoghaire te bekijken. Het is een kustplaatsje en is ontzettend mooi. Over de east pier gewandeld en daarna terug gegaan naar het park. Om 12 uur heb ik de middelste in mijn eentje opgehaald bij school. Hij was verbaasd toen hij mij zag, maar hij vond het erg leuk. Toen we thuis waren heb ik nog met hem gespeeld en rond 3 uur ben ik richting Dún Laoghaire gefietst om mijn "studenten ov" aan te vragen. 's Avonds heb ik nog met Joyce, pap en mam gebeld en mijn spullen klaargemaakt voor woensdag, want dat was mijn eerste werkdag zonder H!

Woensdag 5 september
Ik moet elke werkdag dat ik met de jongste weg ga een tas meenemen met het volgende: schone kleren, luiers, billendoekjes, 2 boekjes, een paar treintjes, een fruitreep en spullen voor mezelf (sleutel, portemonnee, etc.). Op woensdag heb ik de jongens op de fiets naar school gebracht, met de kleinste achterop in het kinderzitje. Ik kan de fiets van moeder vaak meenemen, wat heel fijn is. Nadat ik de middelste bij zijn klas had gedropt, zijn de jongste en ik naar het Honeypark gefietst om de 'duckies' te voeren. De jongste praat pas sinds een paar maanden, dus vooral in het begin was het vaak even zoeken wat hij bedoelde, want hij blijft het zo lang herhalen totdat je hem na zegt. Onderweg naar het park snapte ik niet wat hij bedoelde, totdat ik na 20x verstond dat hij zei dat hij de eendjes ging voeren. Zo simpel kan het zijn soms. Bij het Honeypark is ook een grote speeltuin, dus daar hebben we ons vermaakt tot 11 uur en toen weer naar huis voor lunch, de middelste ophalen, de jongste op bed leggen en spelen met de middelste tot 3 uur, het einde van mijn werktijd. Op woensdag moet ik ook altijd 's avonds werken. Een lange dag dus, maar dit vind ik eigenlijk wel fijn omdat ik dan een andere dag vrij heb. Om 6 uur begon ik dus weer met een snack maken voor de kinderen (omdat ze zo vroeg avondeten). Dit keer was de snack: yoghurt met granola en blueberries, oftewel een 'berry surprise'. Daarna hebben de jongste twee het speelgoed opgeruimd en krijgen ze 20 minuten tv-tijd, dus 20 minuten om een DVD te kijken en daarna heb ik ze op bed gelegd. Dat was best een challenge, maar dat is niet gek voor de eerste keer.

Donderdag 6 september
De hele donderdag heeft het geregend. De kinderen (en mezelf) dus maar in een regenpak getrokken en op naar school! Ik had besloten om met de jongste toch maar naar de bibliotheek te gaan, want daar is het droog. Verder tijdens mijn werktijd niet veel anders gedaan dan woensdag, alleen heb ik ganzenbord gespeeld met de middelste. Hij vond het erg leuk en sindsdien heb ik het al wel 20x met hem gespeeld denk ik (18x daarvan heb ik nog verloren ook :') ). Na het avondeten heb ik stroopwafelcake gemaakt met de oudste. Mijn gastgezin gaat al enkele jaren op vakantie naar Duinrell, dus een aantal Nederlandse dingen kennen ze wel, maar stroopwafels hadden ze nog nooit gehad. De cake (en de stroopwafels zelf) vonden ze wel erg lekker.

Vrijdag 7 september
Normaal gezien ben ik elke maandag, vrijdag en zondag vrij. Als ik op zaterdag moet werken ben ik dinsdag ook overdag vrij, maar als ik zaterdag vrij ben werk ik dinsdag overdag ook. Deze eerste echte vrije dag heb ik doorgebracht met een Spaanse au pair (Lucía) die mij bij in de buurt woont. Toen ik maandag met H. en D. naar de bibliotheek ging, kwamen we een andere moeder tegen die H. kent. Zij heeft ook een au pair, Lucía dus, die ook pas was aangekomen in Ierland. Vrijdag ben ik met haar naar Dún Laoghaire gegaan en hebben we de west pier bewandeld en hebben we geluncht ergens. Het was fijn om even te kletsen met iemand die ook nieuw was en ook nog overal aan moest wennen. Vrijdagavond heb ik opgepast, dus hetzelfde ritueel als andere avonden wanneer ik werk. Ik was een beetje bang voor het op bed leggen van de twee jongste (ze slapen samen op één kamer), maar dit keer ging het veel beter gelukkig.

Zaterdag 8 september
Deze zaterdagochtend hoefde ik eigenlijk niet te werken, maar ik ging toch mee met de activiteiten zodat ik wist waar ik naartoe zou moeten volgende week. Ik breng op zaterdag de middelste naar zijn sport bij Cuala. Hij doet aan Iers voetbal en hurling. Dat is tegelijkertijd op zaterdagochtend. Deze ochtend was het echter afgelast i.v.m. het weer. Toch zijn we er naartoe gereden zodat ik zou weten hoe ik zou moeten fietsen de week later en daarna zijn naar een 'coffeeshop' gegaan en hebben we met het hele gezin iets gedronken. Toen de koffie, thee en de fruitsapjes op waren, zijn we nog even naar de speeltuin gegaan. Vanuit de speeltuin ben ik te voet naar huis gegaan. B en de kids gingen namelijk naar zijn moeder en H ging nog boodschappen doen. Het was lekker weer, dus ik vond het niet erg om te wandelen. Rond 1 uur ben ik richting het centrum van Dublin gegaan. Hier had ik afgesproken met een aantal andere au pairs om meer van de stad te zien en nieuwe mensen te ontmoeten. We waren met 10: 3 Nederlandse (waaronder ikzelf), 3 Duitsers, 1 Hongaarse, 1 Spaanse (Lucía), 1 Amerikaanse en 1 Nieuw Zeelandse. We hebben eerst geluncht, daarna wat rondgelopen, 's avonds uit gaan eten en daarna naar een pub. Het was niet echt druk, dus dat was niet zo bijzonder helaas. Ook kwam ik erachter dat ik het centrum van Dublin veel minder mooi vind dan de buurt waarin ik leef. De stad is praktisch en de sfeer is erg leuk (overal maken mensen muziek en iedereen is op straat), maar echt mooi vind ik het niet. Het was wel erg gezellig en leuk om alle verhalen en ervaringen te horen van iedereen. Ik kwam vandaag tot de realisatie dat het constant Engels spreken me minder tegenvalt dan ik had verwacht. Ik ben redelijk snel gewend en ik vind het niet lastig of moeilijk om mijzelf duidelijk te maken. Dat is wel erg fijn.

Zondag 9 september
Deze ochtend had ik redelijk wat moeite met uit bed komen. Alle impressies en het ontmoeten van nieuwe dingen en mensen heeft zijn tol geëist. Daarom lekker uitslapen en 's ochtends niet veel gedaan. Rond 2 uur ben ik met H en de kids naar Malahide gegaan, om te gaan eten bij de ouders van H. Ze hadden me de zondag ervoor uitgenodigd om bij ze te komen eten en Malahide scheen erg mooi te zijn, dus die uitnodiging wilde ik niet afslaan. Uiteindelijk heb ik niet veel van Malahide zelf gezien, maar ik ga zeker nog een keer terug om het kasteel en de rest van de omgeving te bekijken. De zus van moeder is ook erg gezellig en daar kon ik het goed mee vinden. Toen we terug kwamen was ik erg moe, maar de kinderen waren nog erger. Dus de terugweg ging niet heel vlekkeloos, maar dat is ook wel te begrijpen. 's Avonds nog even met H en B overlegd over mijn vakanties. Ik heb tussen kerst en oud&nieuw vrij en ik ben ook vrij met carnaval, dus ik kan lekker mee op wintersport! Dat was een mooie meevaller haha.

Maandag 10 september
Vandaag was ik ook weer vrij. 's Ochtends heb ik nog wat dingen geregeld voor de verzekering en andere dingen die gedaan moesten worden. 's Middags heb ik weer afgesproken met Lucía. Ze is echt heel gezellig, dus dat is fijn. We hebben eerst geluncht, daarna nog wat dingen gekocht (onder andere een badjas, die miste ik al snel) en daarna nog wat gedronken bij een coffeeshop. 's Avonds ben ik meegegaan naar de zwemles van de middelste. Ik had die week ervoor beloofd om een keer mee te gaan, dus vandaag was de dag. Was leuk om te zien, hij is namelijk een van de beste van zijn groep.

Dinsdag 11 september
Vandaag hoefde ik pas om 6 uur te beginnen, dus 's ochtends op tijd opgestaan om de Killiney Hill te beklimmen (zie foto's). Het is een heuvel die eigenlijk heel dichtbij mijn huis ligt, waar je uitzicht hebt over zowel de stad als de kust. Jammer genoeg was het bewolkt, dus het uitzicht was redelijk beperkt, maar dat mocht de pret niet drukken. Het uitzicht op de zee in combinatie met de redelijk harde wind die er stond, deed me denken aan Vlissingen. Ik vond het altijd heel chill om aan de boulevard te zitten en even uit te waaien, dus wellicht dat ik hier vaker heen ga om even uit te waaien. 's Avonds heb ik gewerkt. De middelste was me een beetje aan het uittesten, maar welk kind doet dat niet? Dus ging vrij goed allemaal.

Woensdag 12 september
Vandaag gewerkt van 8.30 t/m 15.00 en van 18.00 t/m 21.00. Eigenlijk waren al m'n bezigheden hetzelfde als andere dagen, maar deze ochtend ben ik naar de baby book club geweest met de jongste. Wat ze hier doen? Veel kinderliedjes zingen, een paar boekjes voorlezen en de vogeltjesdans dansen. That's about it. 's Avonds gingen de jongste twee erg goed naar bed, waar ik heel blij mee was.

Donderdag 13 september
's Ochtends weer gewerkt tot 3. Deze ochtend weer naar het park. Het weer was goed, een beetje fris maar in de zon was het heerlijk. De jongste is gewend om naar de coffeeshop te gaan nadat de oudste twee op school zijn. H deed dat namelijk bijna elke dag met hem. Ik heb deze dag dus thee gekocht in de coffeeshop bij het park en vervolgens zijn we op een bankje gaan zitten. De jongste is erg goed in zichzelf vermaken, dus hij heeft 45 minuten met Thomas de trein en de andere treintjes (Percy, Henry en Rosie - voor de kenners) gespeeld op de grond. Daarna nog even naar het park en ook hier kan hij zichzelf prima vermaken. Hij is pas twee, maar hij klimt op de hoogste klimtoestellen en dergelijke. Dat was de eerste keer wel even spannend, maar nu weet ik voortaan dat hij dat kan. Die avond wilde ik het huis uit, dus ik vroeg Lucía of ze iets wilde doen. Ze zei dat ze naar een football wedstrijd (van Iers voetbal dus) van de meiden ging kijken, omdat ze waarschijnlijk bij dat team ging spelen. Of ik ook kwam? Ja hoor, waarom niet? Dus die avond mijn eerste introductie gehad met Iers voetbal en Lucía heeft me overgehaald om aanstaande woensdag mee te doen met het damesteam. Ik zie wel wat het word, maar proberen kan geen kwaad toch? ;) Na de wedstrijd nog een drankje gedaan in de pub.

Vrijdag 14 september
Uitslapen zit er niet echt in de komende 8 maanden, want D en S zijn elke ochtend vroeg wakker en stil zijn is moeilijk voor kinderen. Om half 11 had ik afgesproken om met Lucía en twee nieuwe au pairs naar Dún Laoghaire te gaan. De twee andere meiden waren Spaans en Frans. Gelukkig spreken Lucía en Nagore (de Spaanse) goed Engels. De Franse sprak bijna geen Engels, dus dat was even lastig communiceren. De Franse moest vroeg naar huis, dus met de andere meiden nog wat gedronken en afgesproken om die avond uit te gaan eten in Blackrock. Mijn gastfamilie eet altijd zelfgemaakte pizza op vrijdag, dus ik heb eerst pizza gegeten en daarna ben ik uit gaan eten met Lucía, Nagore en 3 andere mensen (2 Spaanse meiden en 1 Franse jongen). Ook deze Fransman sprak amper tot geen Engels. Daarna nog naar een pub geweest.

Zaterdag 15 september
Dit was een lange dag. B had vandaag een seminar voor zijn werk en hij had gevraagd of ik tot 17.30 kon werken vandaag. Dat was voor mij geen probleem, want ik had overdag toch nog geen andere plannen. 's Ochtends weer naar Cuala geweest. D ging ook mee, maar het is vrij vermoeiend om hem te entertainen voor een uur en 15 minuten. Hij wilde telkens meedoen en het veld oprennen, maar dat was het geheel veilig. Na de sportles kwamen B en de oudste naar het sportveld om vervolgens iets te drinken in een coffeeshop. Daarna naar huis en toen ging B naar de seminar toe. De oudste had een 'playdate' (speelafspraakje) met een andere jongen en dat verliep allemaal prima. Ze hebben 4 potjes ganzenbord gedaan en guess what? Ze vonden het leuk. 's Avonds zou ik naar de film gaan met Lucía en 1 van de Nederlandse au pairs van vorige week, maar zij moest opeens babysitten. Daarom besloten Lucía en ik naar Blackrock te gaan samen met Nagore en we hebben een paar drankjes gedaan in de pub. Toen ik thuis kwam was ik buitengesloten. Ze hebben hier een extra nachtslot en B dacht dat hij mij had horen thuiskomen, dus hij had de deur afgesloten. Na 15 minuten kon ik gelukkig toch binnen, maar anders had ik bij Lucía kunnen slapen.

Dit was een (ontzettend lang) verslag van mijn afgelopen twee weken. Ik ga het niet elke keer op deze manier doen, maar nu hebben jullie een beetje inzicht in hoe ik mijn dagen hier besteed en wat ik allemaal doe (op werkdagen). Wat ik nog niet had verteld, is dat ik me heb ingeschreven voor Spaans lessen. Hier was ik thuis al aan begonnen lang geleden, maar toen kwam ik erachter dat het niet echt zinvol is als je het niet spreekt. Hier kon ik goedkoop een Spaans cursus doen, dus ik dacht: waarom niet? Hier begin ik volgende week maandag mee, maar ik heb dus meteen al twee vriendinnen gemaakt die me kunnen helpen met m'n huiswerk ;). Ook spreekt H. Spaans, dus met haar kan ik wellicht ook een gesprekje voeren over een tijdje.

Ik hoop dat jullie het interessant vonden om te lezen. Als je nog vragen hebt over iets, dan mag je me natuurlijk altijd een berichtje sturen of een opmerking achterlaten hieronder! :)

Groetjes,
Manon

Het is bijna zover...

Hallo allemaal!

Aankomende zondag (2 september) gaat mijn au pair avontuur dan eindelijk beginnen. Ik heb hier zo'n zeven jaar naar uitgekeken, maar toch besef ik nu nog steeds niet volledig dat het over een paar dagen echt gaat beginnen.

Ik zal jullie eerst wat meer informatie geven over waar ik terecht kom en wat ik ga doen. Aankomende zondag vertrek ik vanaf Eindhoven Airport naar Dublin Airport. Hier zal ik opgehaald worden, maar ik weet nog niet precies door wie (waarschijnlijk de vader van het gezin). Het huis waar ik mijn komende maanden zal wonen, ligt in het zuiden van de 'county Dublin', in Glenageary. Ik ga hier samenwonen met mijn hostfamily, bestaande uit een vader, moeder, 3 jongens en één kat. Ja, een kat. Dat wordt nog even wennen voor mij, maar als het goed is komt hij niet boven. Dus dat zou fijn zijn ;). Aankomende week ga ik aan het gezin vragen of ze het goed vinden dat ik wat meer informatie geef (namen, leeftijden, etc.) en of ze het goed vinden dat ik op mijn blog foto's deel van het huis en de kinderen. Dus wordt vervolgd!

Wanneer ik aankom op zondag, is het meteen volle bak in huis. De oudste zoon is namelijk jarig zaterdag en ze hebben de familie uitgenodigd om te komen eten zondag. Wel heeft moeder me gerust gesteld dat het voor hen geen bijzonderheid is, dus dat het waarschijnlijk niet een al te grote 'happening' zal zijn. Verder ga ik maandag en dinsdag met moeder meedraaien in de dagelijkse routine en ga ik woensdagochtend voor het eerst alleen op de jongste jongen passen.
Ik ga, zoals nu gepland staat, tot en met april 2019 ongeveer 25 uur in de week werken. In december of januari zal blijken of ik langer kan/wil blijven, maar dat hangt af van het werk van vader. Moeder werkt flexibel, dus ze vonden het erg fijn als ik ook flexibel kon zijn in mijn werkuren. Dat wil zeggen dat ik niet elke week dezelfde dagen werk. De dinsdag en woensdag staan wel vast, maar per week is het even kijken of ik daarnaast de donderdag of de zaterdag werk. Als ik dus op donderdag werk, heb ik een extra lang weekend! Dat betekent: veel van het land zien en nieuwe mensen ontmoeten.
Ik kan nog niet heel veel vertellen over hoe mijn weken/dagen eruit gaan zien, dus ik zal in de volgende blog (wanneer ik er ongeveer een weekje ben) een overzichtje per dag geven wat ik gedaan heb en wat ik in het vervolg ga doen.

Nu het toch stiekem dichtbij komt allemaal, ben ik dus al druk bezig met alles wat nog gedaan moet worden. Mijn contract is rond, mijn vliegtickets zijn geboekt, mijn verzekering is bijna rond en mijn koffers... Ja, mijn koffers zijn deels gepakt, maar er puilt nog van alles uit. Het zal vooral een gevecht worden met de kilootjes ben ik bang. Maar daar heb ik nog een aantal dagen voor.

Vanavond heb ik nog een afscheidsfeestje (en tegelijk nog slagingsfeestje, want ik ben geslaagd voor mijn HBO Social Work) gepland staan voor mijn familie en morgen eenzelfde feestje, maar dan voor mijn vrienden. Ik vind het fijn om iedereen nog een keer te zien voordat ik weg ga, want het zou goed 8 tot 10 maanden kunnen duren voordat ik ze weer zie.

Ik heb er erg veel zin in en ik ben heel benieuwd waar ik terecht ga komen en hoe de mensen en de cultuur is in Ierland! Ik hou jullie op de hoogte :)

Groetjes,
Manon

PS: als je geïnteresseerd bent in hoe mijn tijd in Ierland verloopt, dan kan je je mailadres achterlaten (rechts bovenaan) en dan krijg je een automatisch mailtje wanneer ik een nieuw verhaal/foto's/etc. toevoeg!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Manon